In 2018 liep ik deze marathon zowat met 2 vingers in de neus. De heuvels deden me niet veel toen.
Ik vertelde anderen ook dat de NY helemaal niet zo zwaar is. Nu, ik neem mijn worden terug. Pff.
5 jaar later en minder in shape maar wel fit, was het vanaf 25km pittig.
Lang samen met Reinder opgelopen, dat was gezellig.
Bij Mile 14 samen op de gevoelige plaat gezet.
Mile 17
Bij mile 17 was het KiKa punt en voor mij een moment om even een kleine pauze in te lasten.
Mijn gezin stond namelijk hier en vrouwlief was ook nog eens jarig.
Hartstikke leuk dat ze er allemaal waren om ons aan te moedigen.
Mijn weg vervolgde ik op een lager tempo. Zo kon ik blijven genieten en lopen.
De vele mensen langs het parcours moedigde alle lopers luidkeels aan. Mijn naam vele malen gehoord. Dat gaf telkens een boost.
Moe maar ook trots kwam ik in 4:12:53 over de finish.
Ondanks de zwaarte deze keer, echt genoten van de stad en de supporters.
De medaille in ontvangst genomen (die ik persoonlijk mooi van lelijkheid vind) en na het KiKa afmeldpunt, samen met Reinder en zijn vriendin gezellig een paar biertjes gedronken in een pub.
Bijna 400.000 euro voor KiKa
s’ Avonds tijdens het diner te horen gekregen dat we met zijn allen ruim 388.000 euro opgehaald hebben voor KiKa.
Een waanzinnig mooi bedrag in de strijd tegen kinderkanker.
De dagen erna heel fijn en gezellig samen met mijn familie nagenoten in de stad New York.