Tijd: 3:24:40

Mijn 3e marathon voor en met KiKa

Nu was de voorbereiding simpelweg niet goed. Had de afgelopen maanden veel te veel hooi op mijn vork genomen. Gelukkig kon ik nog op tijd op de rem trappen en met aanpassingen op mijn werk en in mijn privéleven, ging het gelukkig weer de goede kant op. Helaas heeft zo’n periode bij mij vaak een invloed op mijn gewicht. Met 6kg extra vergeleken met Rotterdam een half jaar terug, had ik weinig illusies over een snelle tijd in Chicago.
Die focus was sowieso eigenlijk een beetje weg, Alles nog onder de 4 uur en zelfs al 1x onder de 3:30 gelopen, was voor mij eigenlijk wel prima. Meer valt er niet te halen voor mij, dacht ik. Richting de 3:15 gaan is niet realistisch. Toch?
De dagen vooraf weer gekozen om (vaak) alleen de stad te verkennen. Bevalt me telkens prima, de combinatie van sightseeing en een marathon lopen. Tijdens de pasta party met de overige KiKa lopers de avond voor de marathon, met Ray afgesproken samen op te gaan lopen. Ray heeft al vaker onder de 3:30 gelopen, we hebben dus ongeveer hetzelfde niveau. Hij was niet zo fit als hij zou willen, ik wat zwaarder dan ik zou willen. Moet goed komen samen.
Na de start liepen we al vrij snel onder mijn pr. Ik maakte me toch enigszins zorgen, dit kan niet goed gaan. De voorbereiding was buiten het trainingsschema om, gewoon niet goed. Maar het lopen voelde wel goed. Laag in hartslag. Nu waren de omstandigheden in Chicago ook wel optimaal. Met een temperatuur van 7 à 8 graden, droog en af en toe een zonnetje en voor Chicago begrippen weinig wind. We bleven lekker doorlopen samen, in een akelig vlak tempo. Ray gaf aan dat ik vandaag echt wel een pr kon lopen, maar ik wenste daar niets van te weten. Dat kon gewoon niet. Ik zou nog wel een terugval krijgen. Na 30km moest Ray wat gas terug gaan nemen. Ik bleef stug doorlopen, telkens op hetzelfde tempo. Zou het dan toch? Ja, na 35 km begon ik er ook in te geloven. Een snelle rekensom leerde me dat zelfs 3:25 erin zo zitten. Wow, zo onverwacht. Hoe dan? Toch de omstandigheden in Rotterdam die mijn tijd gedrukt hadden? Toch meer in mijn lijf zitten dan gedacht? Maar dan is 3:15 en een evt. Boston kwalificatie dan toch reëel?
Na 3:24:40 passeerde ik de finish. Heb mezelf echt verbaasd deze keer. Nadien bleek ik van de 30 KiKa lopers zelfs de snelste te zijn geweest. Wederom verbazing. Nu wist ik het zeker. Ik had een nieuwe uitdaging gevonden. Wil 1 à 2 jaar ervoor uittrekken om me te kwalificeren voor Boston, zonder “door te slaan” (wel eigen interpretatie, haha).
Na snel even gedoucht te hebben, de laatste lopers nog mee ontvangen en gelijk weer wat sightseeing gedaan. Actief herstellen noemen ze dat. Dat gaat me gelukkig goed af, ongetwijfeld dankzij de sportmassage ’s van Rinke. Heerlijk om zo snel te herstellen van een marathon. In Chicago ervoor gekozen enkele dagen langer te blijven. Leuke AirBnB gehuurd en nog wat bezienswaardigheden bekeken. Dagje met kamergenoot Joeri, die ook langer gebleven is, afgesproken en samen nog een leuke dag gehad.
Mooie stad, mooie marathon, maar voor mij niet direct een die ik nogmaals zou willen gaan lopen.